دلم نیومد راجع به شهادت سردار سلیمانی چیزی ننویسم. احساساتی هم نشدم که دارم اینا رو مینویسم. دلم ازم خواست که بنویسم. دلم باهام کم حرف میزنه، اما وقتی حرف میزنه و چیزی میگه حتماً راسته. چون من دلم رو راستگو بار آوردم. بندرت پیش میاد که من از آدمی تعریف کنم. اما نمیدونم این سردار کی بود که شهادتش اینقدر دلگیرم کرد. دست خودم نیست اصلاً. اما حتماً انسان بزرگی بوده که شهادتش اینهمه آدم رو به خیابون ها کشونده و غمگینشون کرده. جایی در خصوص امام حسین (ع) میگفتم واسه فهمیدن بزرگی این امام ببینین که ایام شهادتش چقدر آدم رو به کوچه و خیابون ها میکشونه. حالا حتی اگه از روی عادت و سنت باشه. اونقدر انسان بزرگی بوده که بعد 1400 سال هنوز عاشق داره. و در خصوص سردار سلیمانی، کاری هم به تبلیغات نظام ندارم، ایشون اگر آدم پاک و بزرگی نبود مگر ممکن بود این همه آدم رو سمت خودش بکشونه. مگه چقدر میتونه تبلیغات نظام این مردمی که تازه سرکوب آبان ماه رو پشت سر گذاشتن، واسه شهادت سردار به خیابون ها بکشونه؟ سردار حتماً آدم بزرگی بوده، حتماً آدم پاکی بوده که این همه عاشق داره. و البته دیگه نیست کسی تو این نظام با این خصوصیات. خدا رحمتش کنه.
آدم ,رو ,سردار ,بزرگی ,دلم ,حتماً ,بوده که ,آدم رو ,در خصوص ,داره و ,انسان بزرگی
درباره این سایت